İstanbul’un sahil rüzgarıyla yüzünü okşayan, akşamları pastel renklere bürünen mahallelerinden biri Maltepe… Ve o huzurun içinde, dikkat çekmeyen ama unutulmayacak bir kadın var: Ceren. Onunla tanışmak, bir randevudan çok daha fazlasıdır. Çünkü Ceren’le yaşanan her an, kelimelere sığmayan bir içtenlik taşır.
Ceren’le görüşme, telaşsız başlar. Ne senin acele etmen gerekir, ne onun bir rol oynaması. İlk bakıştan itibaren doğallığın o büyüleyici akışı başlar. Göz göze geldiğinizde sahte bir flört havası değil, gerçek bir sıcaklık hissedersin. Sanki daha önce tanışmışsınız gibi… Sanki bu buluşma bir plan değil de, olması gereken bir rastlantıdır.
Odaya geçtiğinizde sohbet, her şeyin merkezinde olur. Ceren yalnızca seni dinlemez; seni duyar. Ona bir şey anlattığında gözlerinin içiyle sana eşlik eder. Sessiz kaldığında, o sessizliği anlamaya çalışır. Bu yüzden Ceren’le geçirilen zaman, yalnızlıktan uzak bir dostluk gibidir. Romantik olduğu kadar samimi, tensel olduğu kadar duygusal bir buluşmadır.
Elini tuttuğunda, o dokunuş bir çağrıdan çok bir güven gibidir. Öptüğünde bir arzu patlaması değil; bir “seninleyim” hissi taşır. Ceren’le yaşanan yakınlık, ne sadece arzuların tatmini ne de fantezilerin peşinden gitmektir. O, iç dünyana uzanan bir geçit gibi davranır; her temasta biraz daha seni anlamaya çalışır.
Zaman ilerledikçe, aranızdaki bağ güçlenir. Ve bu bağ, sessizlikte bile kendini hissettirir. Bazen sadece göz göze gelmek, her şeyi anlatmaya yeter. Onun yanında kendini ifade etmeye çalışmazsın; çünkü zaten anlaşıldığını hissedersin.
Gecenin sonunda ayrılık geldiğinde, Ceren giderken odayı boşaltmaz… Tam tersine, bulunduğu yeri bir hatırayla doldurur. Yastığa sinmiş parfüm kokusu, bardakta kalan ruj izi, ya da sadece odadaki o yumuşak hava… Hepsi onun zarafetinin, inceliğinin bir yansımasıdır.
Ve sen bilirsin ki bu sadece bir görüşme değil, bir temasın ötesinde gerçek bir etkileşimdi. Çünkü Ceren’le yaşadığın şey, unutulacak bir an değil; yeniden yaşamak isteyeceğin bir duyguydu.
